Terwijl de gemeente Rotterdam 25.000 erfpachters aan het lijntje houdt en torenhoge bedragen rekent voor erfpacht, worden verderop in de stad allerlei 'deals' gesloten waarbij de Stichting Droom en Daad voor prominente Rotterdamse panden zoals de Fenix II Loods, het Parkpaviljoen en het Veerhuis de erfpacht eeuwigdurend mag afkopen voor bedragen die variëren van 0 euro tot 305 euro per m2... bedragen waar de gemiddelde erfpachter alleen maar van kan dromen maar in plaats daarvan vooral nachtmerries heeft...

Is dit nu onhandige timing of gewoon lak aan de particuliere erfpachter? En waar is de redelijkheid?